Από την Πταισματοδίκη Πατρών για τη γνωστή υπόθεση

<……………Οι απόψεις μου περί της ανθρωποφαγίας του υπόπτου μέχρι πρότινος περιορίζονταν σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο, ώσπου έτυχε να κληθώ στην έρευνα στο σπίτι της ύποπτης .

Κατά την αποχώρησή μας είχαν εγκατασταθεί κάμερες και υπήρχε όχλος.

Το σπίτι άνοιξε η αδελφή της ύποπτης η οποία είχε αυτοεξοριστεί σε ένα χωριό του νομού Αχαΐας, διότι ήταν αδύνατο να διαμείνει σε ένα σπίτι όπου, όπως μας εξηγούσε, πετούσαν πέτρες στην πόρτα.

Με ρωτούσε πώς μπορούμε να την προστατεύσουμε και δεν ήξερα τι να της απαντήσω.

Κατά την έξοδό μας ο όχλος φωνασκούσε με διάφορα αισχρά επίθετα που, παρ’ ότι γνώριζα ότι δεν απευθύνονταν σε εμένα, ένιωσα την ίδια ντροπή και εξευτελισμό.

Δεν ανέμενα από απλούς ανθρώπους να είναι ενήμεροι περί του τεκμηρίου αθωότητας και περί των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου. Απορώ όμως γιατί δεν αντιδρούν κατά τον ίδιο τρόπο όταν τους κόβουν το ρεύμα, όταν δεν έχουν καύσιμα να κινηθούν, όταν αμείβονται με μισθούς πείνας.

Ισως τα ΜΜΕ θα έπρεπε να μη σπαταλούν όλο τους τον τηλεοπτικό χρόνο μόνο στα εγκλήματα, αλλά να εστιάζουν και στα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα αφυπνίζοντας συνειδήσεις.

Ίσως  θα έπρεπε να αρχίσουν δημόσιες συζητήσεις για τον νομικό μας πολιτισμό.

Με εκφράζει απόλυτα η αξιοπρεπής ρήση του συμπολίτη μου νομικού Διονύση Τεμπονέρα: «Εμείς επιλέξαμε να μείνουμε θύματα, για να μην υπάρξουν άλλα θύματα. Θύτες δεν γίναμε ποτέ…”……..>

Περισσότερα….

Από την Πταισματοδίκη Πατρών για τη γνωστή υπόθεση

<……………Οι απόψεις μου περί της ανθρωποφαγίας του υπόπτου μέχρι πρότινος περιορίζονταν σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο, ώσπου έτυχε να κληθώ στην έρευνα στο σπίτι της ύποπτης .

Κατά την αποχώρησή μας είχαν εγκατασταθεί κάμερες και υπήρχε όχλος.

Το σπίτι άνοιξε η αδελφή της ύποπτης η οποία είχε αυτοεξοριστεί σε ένα χωριό του νομού Αχαΐας, διότι ήταν αδύνατο να διαμείνει σε ένα σπίτι όπου, όπως μας εξηγούσε, πετούσαν πέτρες στην πόρτα.

Με ρωτούσε πώς μπορούμε να την προστατεύσουμε και δεν ήξερα τι να της απαντήσω.

Κατά την έξοδό μας ο όχλος φωνασκούσε με διάφορα αισχρά επίθετα που, παρ’ ότι γνώριζα ότι δεν απευθύνονταν σε εμένα, ένιωσα την ίδια ντροπή και εξευτελισμό.

Δεν ανέμενα από απλούς ανθρώπους να είναι ενήμεροι περί του τεκμηρίου αθωότητας και περί των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου. Απορώ όμως γιατί δεν αντιδρούν κατά τον ίδιο τρόπο όταν τους κόβουν το ρεύμα, όταν δεν έχουν καύσιμα να κινηθούν, όταν αμείβονται με μισθούς πείνας.

Ισως τα ΜΜΕ θα έπρεπε να μη σπαταλούν όλο τους τον τηλεοπτικό χρόνο μόνο στα εγκλήματα, αλλά να εστιάζουν και στα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα αφυπνίζοντας συνειδήσεις.

Ίσως  θα έπρεπε να αρχίσουν δημόσιες συζητήσεις για τον νομικό μας πολιτισμό.

Με εκφράζει απόλυτα η αξιοπρεπής ρήση του συμπολίτη μου νομικού Διονύση Τεμπονέρα: «Εμείς επιλέξαμε να μείνουμε θύματα, για να μην υπάρξουν άλλα θύματα. Θύτες δεν γίναμε ποτέ…”……..>

Περισσότερα….