Η αγορά των ημιαγωγών, οι ΗΠΑ, η Ταϊβάν και η Κίνα
Οι πραγματικοί λόγοι για την επίσκεψη της Πελόσι στην Ταϊβάν είναι διαφορετικοί από τις γενικόλογες βαρύγδουπες επικλήσεις που προβάλλονται από τους υποστηρικτές της ή από την κούρσα για την νέα Προεδρία, που λέγεται ότι ενδιαφέρει την Πελόσι.
Οι επικλήσεις αυτές, έχουν τόση σχέση με την αλήθεια και τα πραγματικά κίνητρα των ΗΠΑ ή της Πελόσι, όση έχει, όπως μας έμαθαν οι Ζακυνθινοί και λέμε στη χώρα μας, κι «ο φάντης με το ρετσινόλαδο».
Oι πραγματικοί λόγοι δεν είναι άλλοι από τα παιχνίδια ισχύος και κυριαρχίας που παίζονται γύρω από το νέο «Ελντοράντο», την παγκόσμια αγορά των ημιαγωγών, εξαιτίας της τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας τους και της συνειδητοποίησης, ότι η πολύπλοκη, πολυδιάστατη και σύνθετη αυτή αγορά εκτοπίζει σταθερά την πετρελαϊκή.
Πράγματι,
- Η διατεταγμένη αποστολή της Πελόσι στην Ταιβάν με στρατιωτικό αεροπλάνο ήταν να προετοιμάσει την παγκόσμια κοινή γνώμη, να σφυγμομετρήσει τις αντιδράσεις, να δημιουργήσει τετελεσμένα ή να επιταχύνει τις κυοφορούμενες αποφάσεις των ΗΠΑ γύρω από τον άξονα αυτό, την αγορά των ημιαγωγών.
Μιας παγκόσμιας αγοράς που σημείωσε από το 1990 οκταπλάσια άνοδο, που έχει εκτοπίσει το πετρέλαιο από την κορυφή των αγορών και χαρακτηρίζεται από εξαιρετική πολυπλοκότητα και δυναμική καταλυτικής επίδρασης στην εφοδιαστική αλυσίδα.
Με μέγεθος με στοιχεία του Fortune, της τάξης των 527.88 δισεκατομμυρίων δολάρια το 2021, 573.44 δισεκατομμυρίων το 2022 και υπολογίζεται να φτάσει τα 1.31 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2029. Αιτίες αυτής της ιλιγγιώδους ανάπτυξης, ήσαν η αυξανόμενη κατανάλωση ηλεκτρονικών συσκευών ευρείας κατανάλωσης σε όλο τον κόσμο, η εκρηκτική εμφάνιση της τεχνητής νοημοσύνης, οι ψηφιακές επενδύσεις (κρυπτονομίσματα, data centers, ΙοΤ κλπ) , το διαδίκτυο των πραγμάτων και των τεχνολογιών μηχανικής μάθησης, οι ανάγκες των μεταφορών, τα λοκντάουν που σημειώθηκαν, οι επιπτώσεις τους στην εφοδιαστική αλυσίδα, η ενεργειακή κρίση.
- Η οικονομική ισχύς των ΗΠΑ είναι απόρροια μιας επιτυχημένης στρατηγικής για τους ημιαγωγούς την οποία ανέπτυξαν τα τελευταία 20 χρόνια και θεμελίωσαν,
- στη στρατηγική επιλογή τους συνδυασμού, της αποταμίευσης των εθνικών σπάνιων γαιών με την επιδίωξη αξιοποίησης των εδαφών και υπεδαφών τρίτων χωρών, της Ανατολής εν προκειμένω και όχι μόνο.
- στη λήψη μέτρων προστατευτισμού με την επιβολή δασμών στα κινεζικά προϊόντα σε μια προσπάθεια διαχείρισης του εμπορικού ελλείματος στις συναλλαγές με την Κίνα
- στην επιδίωξη επίτευξης νομικής ισχύος στο πεδίο των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίες στον κρίσιμο κόμβο της εφοδιαστικής αλυσίδας, στις πατέντες των ημιαγωγών
- στην κυριαρχία του δολαρίου στην παγκόσμια νομισματική τάξη.
Οι ΗΠΑ δεν αγνοούσαν το γεγονός, ότι η αποτελεσματική αξιοποίηση των πατεντών εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα και χρήση των αναγκαίων πόρων / σπάνιων γαιών, ούτε υποτιμούσαν την ισχύ της Κίνας στον τομέα αυτό.
Τις σπάνιες γαίες που συμβαίνει να βρίσκονται στο ιδιαίτερα πλούσιο σε ορυκτά και ορυκτά μεταλλεύματα υπέδαφός της. Πάνω από 158 διαφορετικά είδη φυσικών πόρων, όπως ο άνθρακας, το σιδηρομετάλλευμα, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, ο υδράργυρος, ο κασσίτερος, το βολφράμιο, το αντιμόνιο, το μαγγάνιο, το μολυβδαίνιο, η φυσική άμμος, το βανάδιο, ο μαγνήτης, το αλουμίνιο, ο μόλυβδος, ο ψευδάργυρος, το ουράνιο, το μεγαλύτερο στον κόσμο υδροηλεκτρικό δυναμικό, που τοποθετούν την Κίνα στον παγκόσμιο αποθεματικό χάρτη σε θέση ίσως ψηλότερα από την τρίτη θέση.
Όμως επέλεξαν συνειδητά, να σχεδιάσουν και εφαρμόσουν πολιτικής χρήσης, όχι των σπάνιων γαιών τους που οι ίδιες διέθεταν, αλλά αξιοποίησης των διευκολύνσεων που επιδίωξαν και πήραν από φίλιες χώρες - περιοχές / προγεφυρώματά τους, όπως η 53η Πολιτεία των ΗΠΑ, η Νότια Κορέα (στην εικόνα λανθασμένα αναφέρεται ως βόρεια), η περιοχή της Ταϊβάν, η Ινδονησία και άλλες. Πολιτικής που ακόμη περιλάμβανε για προφανείς λόγους το κλείσιμο των αντίστοιχων εργοστασίων τους και τη δημιουργία νέων στις περιοχές αυτές και τους επέτρεψε να πετύχουν συναφείς στόχους τους, όπως, την αποταμίευση των αντίστοιχων εθνικών πόρων, την ενίσχυση του ελέγχου μέσων παραγωγής στις περιοχές αυτές και την διαιώνιση της παγκόσμιας κυριαρχίας τους. Φαίνονται στην εικόνα τα μερίδια των χωρών της περιοχής σε επίπεδο παγκόσμιας παραγωγής
Η επιλογή λειτούργησε για περισσότερο από 20 χρόνια. Στη διάρκειά τους αποδείχτηκε ότι διέγνωσαν σωστά τη σημασία της αγοράς των ημιαγωγών, όμως και ότι απέτυχαν να διατηρήσουν την ηγεμονική θέση και να διαχειριστούν το γεγονός, ότι η αντίστοιχη που η Κίνα επέλεξε ν’ ακολουθήσει στην ίδια αγορά συνέβαλε καίρια και ταχύτατα στην εμφάνιση, ως αποτελεσμάτων, του προοδευτικού κλεισίματος της ψαλίδας στο ΑΕΠ των δύο χωρών, της ανατροπής του εμπορικού ισοζυγίου στις συναλλαγές τους, της αύξησης των εξαγωγών της Κίνας και της μείωσης των εισαγωγών της,
- Η ψαλίδα στα ΑΕΠ των δύο χωρών βαίνει συνεχώς μειούμενη και αναμένεται το 2028, ίσως και νωρίτερα, να έχει εκμηδενιστεί.
Συγκεκριμένα και σε τρισεκατομμύρια δολάρια,
- το 2000 η σχέση ήταν 1,198 της Κίνας έναντι 9.951 των ΗΠΑ,
- το 2010, η σχέση ήταν 5.745 της Κίνας έναντι 14.624 των ΗΠΑ και
- το 2020 η σχέση καταγράφεται επίσημα (στοιχεία της Wind Information), (με τάση συρρίκνωσης μάλιστα) για τις ΗΠΑ, σε 20,93 και για την Κίναμε τάση αύξησης σε 14,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, με βάση τη μέση συναλλαγματική ισοτιμία 6,9 γουάν ανά δολάριο ΗΠΑ.
- Το εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας με τις ΗΠΑ αυξήθηκε στα 317 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020, από 296 δισεκατομμύρια δολάρια ένα χρόνο νωρίτερα,
- Οι εξαγωγές της Κίνας αυξήθηκαν και αυτές και μάλιστα κατά 3,6% το 2020, ενώ οι εισαγωγές μειώθηκαν κατά 1,1% την ίδια περίοδο
- Η πληθυσμιακή υπεροχή της Κίνας απέναντι στο σύνολο των δυτικών συμμαχιών ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο.
- Η προοπτική παγίωσης ανησυχητικών αντίθετων συμμαχιών και η ανάδυση άλλων μεγάλων δυνάμεων (Ινδία, Brics, CSTO κλπ.) έκανε τα παιχνίδια κυριαρχίας ακόμη πιο περίπλοκα.
Οι ΗΠΑ, απέναντι σ’ αυτές τις διαπιστώσεις, αντέδρασαν και συνεχίζουν να αντιδρούν με σπασμωδικότητα, εντεινόμενο πανικό και νέα κρίσιμα λάθη πολιτικής.
Εγκατάλειψαν ή δεν ολοκλήρωσαν μια διορατική πολιτική, προσεταιρισμού είτε των Ρώσων είτε των Κινέζων, αγνόησαν και συνεχίζουν ν’ αγνοούν σοφές παραινέσεις από εξέχουσες προσωπικότητες πολιτικούς και επιστήμονες του ίδιου του δικού τους συστήματος, όπως των, Κίσιγκερ, Κέναν, Τσόμσκυ, Μερσχάϊμερ, υιοθετούν άφρονες πολιτικές και επεμβάσεις (Αφγανιστάν, Aucus, Ταϊβάν, ασφυκτικός εναγκαλισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκλητική άρνηση των προτάσεων των Ρώσων να μην επεκταθεί το ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, πόλεμος που άνοιξαν δι αντιπροσώπων, στην Ουκρανία, στη Γεωργία, στο Καζακστάν και αλλού, κυνική οργουελική μεταμόρφωση του «δικαίου της ισχύος» σε ‘διεθνές δίκαιο’ που προκαλεί μειδιάματα τουλάχιστον κλπ.
Αυτοαπομονώνονται τόσο, ώστε ίσως να τους μένει μόνο η πιθανότητα προσεταιρισμού της Ινδίας, προοπτική αμφίβολη αν συνεχίσουν να αυτοπυροβολούνται.
Ανάμεσα σ’ αυτά τα λάθη τους, είναι ότι οι ΗΠΑ, όπως και στην περίπτωση των αντιδράσεων της Ρωσίας, κατά την εκτίμησή μας αιφνιδιάστηκαν από τις αντιδράσεις του «δράκου». Εκτίμησαν λανθασμένα, ότι η πρόκληση που απεύθυναν στην Κίνα θα δημιουργούσε άλλα αποτελέσματα. Διαψεύστηκαν. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στις στρατιωτικές αντιδράσεις. Στα ψιλά των ειδήσεων των συστημικών μέσων φαίνονται οι πραγματικές συνέπειες της πρόκλησης της Κίνας που επιχείρησαν.
Η Κίνα, όπως ανακοίνωσε, διέκοψε την ροή της φυσικής άμμου και άλλων σπάνιων γαιών στην Ταϊβάν. Και, ανάλογα, με αντίστοιχες «λευκές» δικαιολογίες του τύπου που ήδη δοκίμασαν οι δυτικοί, δηλαδή, οι ΗΠΑ στην περίπτωση της Ουκρανίας (ότι «χάλασε η τουρμπίνα», «τα έγγραφα που συνοδεύουν την επισκευή τους δεν είναι κατάλληλα ή συμφωνημένα», «μας επιβάλλετε κυρώσεις και αμυνόμαστε» που έριξαν την παροχή του φυσικού αερίου από τα 155 bcm στα 30), η Κίνα αντιδρά επιστρέφει στις ΗΠΑ το ίδιο νόμισμα ! Με αντίστοιχες στην ουσία δηλώσεις, « απειλείτε στην εθνική μας κυριαρχία», «προτιμούμε να διαθέτουμε τις σπάνιες γαίες μας για κινεζικά προϊόντα», «εκμεταλλεύεστε καταχρηστικά τις πατέντες σας» και άλλες.
Επόμενη συνέπεια, θα είναι η επικείμενη εγκατάλειψη της Ταιβάν στην τύχη της, εκτός βέβαια εάν εξ αρχής ο στόχος ήταν ή είναι η θυσία της στο βωμό μιας μεγάλης συμφωνίας ΗΠΑ -Κίνας !
Εγκατάλειψη που φαίνεται να βρίσκεται στο πορτοφόλι της πολιτικής των ΗΠΑ και να δημιουργήθηκε εξαιτίας της συνειδητοποίησης τώρα, ότι εισπράττουν επίχειρα λανθασμένων πολιτικών, ότι έχουν στενέψει επικίνδυνα τα περιθώρια συνέχισης της πολιτικής αποταμίευσης των σπάνιων γαιών που διαθέτουν (πυρίτιο, λίθιο, άμμος κλπ), ότι η μεταφορά δραστηριοτήτων κατασκευής των ημιαγωγών σε γεωγραφικές περιοχές «χρήσιμων ηλίθιων» (Ταϊβάν, Χογκ Κογκ, Ινδονησία, Ιαπωνία, Νότια Κορέα κλπ.) μέσω της εκμετάλλευσης των πόρων αυτών των περιοχών δεν μπορεί πια να συνεχίσει να λειτουργεί.
Αναπόφευκτα η πολιτική των δημοκρατικών επιστρέφει για να συναντήσει την πολιτική των συντηρητικών στην αναγνώριση της αναγκαιότητας δρομολόγησης ριζικής αλλαγής στη στρατηγική των ΗΠΑ, ώστε να εστιαστεί στη μεγάλη επιστροφή στις ρίζες, στον επαναπατρισμό των εργοστασίων κατασκευής των ημιαγωγών με τη διάθεση κονδυλίων της τάξης όπως αναφέρεται του ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων. Μια τέτοια απόφαση εγκατάλειψης εκτιμούν, ότι μπορεί ίσως να είναι σπασμωδική, όμως δικαιολογείται από την κατανόηση ότι δεν έχουν άλλα περιθώρια εξαιτίας της αλματώδους εκρηκτικής ανάπτυξης της αγοράς των ημιαγωγών, ακόμη κι αν χρειαστεί η μεγάλη επιστροφή, ν’ αντιστοιχηθεί από τη νέα μεγάλη εγκατάλειψη, των χρήσιμων ηλίθιων της Ταιβάν και των ανθρώπων της κατά την προσφιλή ιστορική τακτική (Κούρδοι, Γεωργιανοί, Παλαιστίνιοι, Αφγανιστάν, Αλ Κάιντα, Ουκρανία, Κύπρος κλπ.).
Ένα οξύ ερώτημα προβάλλει, πως θα τροφοδοτούνται με πρώτες ύλες τα πάτρια εργοστάσια κατασκευής ημιαγωγών προβάλλει επικίνδυνα. Είναι δεδομένο, ότι θα είναι επιθυμητή ή αναγκαία, η μεταβατική απεμπλοκή από χώρες διάθεσης σπάνιων γαιών, όπως η Κίνα. Φαίνεται ότι η ενσυνείδητη απάντηση που δίνουν οι εγκέφαλοι των ΗΠΑ θα είναι η προσωρινή αξιοποίηση των εγχώριων πόρων και η προσπάθεια διαμόρφωσης γεωπολιτικών συνθηκών που θα επιτρέψει πάλι την συνέχιση άσκησης πολιτικής διαφύλαξης των εγχώριων πόρων και την διαμόρφωση νέων συνθηκών δεσπόζουσας τροφοδοσίας τους με πόρους προερχόμενους από άλλους «ιθαγενείς», «χρήσιμους ηλίθιους».
Η σύγκρουση, αν δεν υπάρξουν άμεσα κατευναστικές λύσεις, που εξ ορισμού θα είναι πολύ δύσκολες, σύντομα θα δημιουργήσει ασφυξία στην αγορά των ημιαγωγών, αρνητικές επιπτώσεις στην εφοδιαστική αλυσίδα και ένταση της επισιτιστικής κρίσης.
Όμοια, όπως με τις ελλείψεις των τροφίμων που προκάλεσε η άφρων «δυτική» πολιτική στην Ουκρανία, θ’ αρχίσουν να εμφανίζονται οι ελλείψεις και οι δραματικές αυξήσεις στις τιμές, των τηλεφώνων, των υπολογιστών, των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, των ταμπλετών, των USBs, των σκληρών δίσκων, των οθονών, των ρολογιών, των ιατροτεχνολογικών μηχανημάτων κλπ. των ημιαγωγών που επιτρέπουν τη λειτουργία του δικτύου των πραγμάτων, που η συνέχιση αυτής της πολιτικής θα προκαλέσει με βεβαιότητα.
Απλά γιατί δεν θα είναι εύκολο να βρεθούν ούτε καν μικρά εξαρτήματα ημιαγωγών του ενός ή δύο δολαρίων ή θα βρίσκονται σε πολλαπλάσιες τιμές δίνοντας τη χαριστική βολή (μετά από τα λοκνταουνς, τον πόλεμο των πετρελαίων και του φυσικού αερίου, την βλακώδη πρόκληση των Ρώσων από τους «δυτικούς», την επιχείρηση – επίθεση – εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία) στην εφοδιαστική αλυσίδα, την επισιτιστική κρίση και προκαλώντας παγκόσμια αβεβαιότητα, αναταραχή, πολέμους και καταστροφή της οικονομίας μέχρις ότου, άγνωστο πως ο πόλεμος για την κυριαρχία των ημιαγωγών και ο αιτιωδώς συναφής γεωπολιτικός θα έχουν λήξει !
Φυσιολογική συνέπεια αυτών των γενεσιουργών αιτιών θα είναι τεχνητά και πραγματικά διλήμματα, αδιέξοδα και παιχνίδια εξουσίας, όπως,
των ΗΠΑ, με προτάσεις απαιτήσεις, «μην περιορίζετε τη διάθεση των σπάνιων γαιών…Μειώστε το πλεόνασμα…» και άλλες,
των Κινέζων, με απαντήσεις, προτάσεις, απαιτήσεις «αναγνωρίστε μας την κυριαρχία μας στο Ταιβάν», «Καταργείστε τις πατέντες (όπως το συζητάτε για τα εμβόλια) και τους φόρους εισαγωγής των προϊόντων μας, ….».
Και εν τέλει, πριν «αλέκτωρ φωνήσει», να ξεσπάσουν νέοι πόλεμοι, οι οποίοι φυσικά δεν θα συνδέονται με αυτές τις γενεσιουργές αιτίες, αλλά θα «δικαιολογούνται» στο όνομα του «διεθνούς δικαίου», αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, προστασίας της ελευθερίας της δημοκρατίας κλπ
Και όχι πραγματικές λύσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν από μια προσπάθεια «παρείρειν» / συνύφανσης των αδιέξοδων θέσεων, όπως διδάσκει ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη, με περιεχόμενο που θα τις διαπνέει ο νομικός πολιτισμός και το πραγματικό συμφέρον του Ἁνθρώπου, περιεχόμενο που θα επιτρέψουν άνεμοι ελευθερίας, ανθρωπισμού και συνεργασίας να πνεύσουν σ’ όλο τον κόσμο. Ουτοπική ασφαλώς η ελπίδα μια και το πιθανότερο είναι οι ανελέητοι θεοί του Ολύμπου με τους εκτελεστές τους, το Θυμό, τη Βία και την Οργή να ξαναστείλουν τους κεραυνούς τους, να συνεχίσουν, αντίθετα, να σπέρνουν ανέμους πολέμων και δυστυχίας. Με τα θύματά τους αέναα να είναι,
Οι Ἃνθρωποι και η Φύση !
Που υποχρεώνονται να εισπράττουν τη Βία της εξουσίας και των συστημικών μέσων άσκησής της που έχουν απλώσει παντού τα δίχτυα τους, στα μέσα ενημέρωσης που έχει ασφυκτικά εγκλωβίσει, στο διαδίκτυο που άλωσαν, στα μέσα ενημέρωσης γενικότερα (παραβιάζοντας, τι ειρωνεία ! την πρώτη τροπολογία του Αμερικανικού Συντάγματος στο κεφάλαιό της που μιλά για το δικαίωμα στην πληροφόρηση, που κάνει τις παρειές του Αγάλματος της Ελευθερίας να πορφυρώνονται). Προς δόξα των βιομηχανιών των όπλων που τρίβουν τα χέρια τους, τους νοσηρούς στρατηγικούς εγκεφάλους που ηδονίζονται με την απόδειξη στο πεδίο κάθε νέας καταστρεπτικής ισχύος των νέων όπλων. Συμβατικών, σύγχρονων, πυρηνικών, βιολογικών, οικονομικών, ψυχολογικών, όπως τα δύο τελευταία κατέστρεψαν την χώρα μας με την συνδρομή εγχώριων ακατονόμαστων εθνοσωτήρων.
Κι οι Ἃνθρωποι αργά αλλά σταθερά πορεύονται μοιρολατρικά προς τις κορυφές της εξουσίας των Μεγάλων Αδελφών.
Των τριών ηπείρων του Όργουελ.
Μόλις συμπληρωθεί το παζλ,
με την είσοδο των Σιβηρίων, των Ινδών και την παγίωση των νέων ανισότιμων «συμμαχιών» που θα επιβληθούν από τους θεούς, ώστε να διαιωνίζεται η ρήση των Αθηναίων στους Μήλιους (“Έπεσθαι όποι αν ηγοῖμεθα”) για τους υποτελείς κάθε θεού.
Μιχάλης Τσαγκατάκης -2022
