Προσβασιμότητα των εκλογικών τμημάτων σε άτομα με αναπηρίες

ΕΔΔΑ - Η υπόθεση TOPLAK

Το Άρθρο 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου απαγορεύει τις διακρίσεις. «Η χρήσις των αναγνωριζομένων εν τη παρούση Συμβάσει δικαιωμάτων και ελευθεριών δέον να εξασφαλισθή ασχέτως διακρίσεως φύλου, φυλής, χρώματος, γλώσσης, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής προελεύσεως, συμμετοχής εις εθνικήν μειονότητα, περιουσίας, γεννήσεως ή άλλης καταστάσεως».

Κατά την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2019 έως τις 17 Δεκεμβρίου 2019 134 υποθέσεις που περιείχαν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 κοινοποιήθηκαν στο ΕΔΔΑ.

Το 2019 το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Φορέων Ίσης Μεταχείρισης (Equinet), οργάνωση μελών που προωθεί την ισότητα τόσο στα κράτη μέλη της Ε.Ε. όσο και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, ζήτησε να παρέμβει σε μια από τις υπόθέσεις αυτές.

Στις  7 Ιουλίου 2020, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων χορήγησε άδεια  στην Equinet να παρέμβει στην υπόθεση Toplak και Mrak κατά Σλοβενίας.

Η υπόθεση αφορά την προσβασιμότητα των εκλογικών τμημάτων σε άτομα με αναπηρίες (μυϊκή δυστροφία) που χρησιμοποιούσαν ηλεκτρικά αναπηρικά αμαξίδια.

Προσέφυγαν ενώπιον του ΕΔΔΑ λόγω παραβάσεων που σημειώθηκαν κατά το εθνικό δημοψήφισμα του 2015 και τις εκλογές του 2019 για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Πριν από το δημοψήφισμα, και οι δύο ενημέρωσαν την Εθνική Εκλογική Επιτροπή για τις ανάγκες τους προκειμένου να ψηφίσουν ανεξάρτητα στα τοπικά εκλογικά τμήματα (ράμπα, πρόσβαση στο εκλογικό περίπτερο, τραπέζι ψηφοφορίας και κάλπη).

Ο κ. Τοπλάκ είχε πρόσβαση στο εκλογικό τμήμα αυτόνομα μέσω ράμπας. Ωστόσο, ισχυρίστηκε ότι η μυστικότητα της ψήφου του είχε παραβιαστεί λόγω της τοποθέτησης των επίπλων στην αίθουσα ψηφοφορίας, τα οποία δεν μπορούσαν να μετακινηθούν.

Ο κ. Μράκ, ενώ έκανε χρήση της ευκαιρίας που του προσέφερε μια επαρχιακή εκλογική επιτροπή και πραγματοποίησε δοκιμαστική επίσκεψη στο εκλογικό του τμήμα, πριν από την ψηφοφορία, την ημέρα του δημοψηφίσματος έπρεπε να περιμένει έξω από το εκλογικό τμήμα έναν περαστικό για να τον βοηθήσει να ανέβει στη ράμπα. Ισχυρίστηκε επίσης ότι το εκλογικό περίπτερο και η κάλπη δεν είχαν προσαρμοστεί στις ανάγκες του.

Στις ευρωεκλογές του 2019 ο κ. Τοπλάκ ισχυρίστηκε ότι ενώ είχε τοποθετηθεί ράμπα, το υπόλοιπο εκλογικό τμήμα δεν είχε προσαρμοστεί στις ανάγκες του. Επιπλέον, η κατάσταση του κ. Τοπλάκ επιδεινώθηκε εκείνη την εποχή και κατά συνέπεια δεν συμμετείχε στις εκλογές. Δεν ήταν πλέον σε θέση να χρησιμοποιήσει στυλό και δεν επιθυμούσε να βοηθηθεί και έτσι να αποκαλύψει την ψήφο του σε τρίτο πρόσωπο.

Το ΕΔΔΑ στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό  στο εθνικό νομοθετικό και δικαστικό πλαίσιο επί του ζητήματος αυτού. Το 2014, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Σλοβενίας αποφάνθηκε ότι ο νομοθέτης θα πρέπει, εντός δύο ετών, να θεσπίσει νομικές διατάξεις που θα διασφαλίζουν την προσβασιμότητα όλων των εκλογικών τμημάτων σε άτομα με αναπηρία. Μέσα σε ένα χρόνο σχεδόν το 50% των εκλογικών τμημάτων ήταν φυσικά προσβάσιμα. Το 2020, το Συνταγματικό Δικαστήριο εξέτασε τα αποτελέσματα της απόφασής του του 2014 και έκρινε ότι εφαρμόστηκε ορθά. Η χρήση των μηχανημάτων ψηφοφορίας διακόπηκε το 2017 λόγω της χαμηλής χρήσης και του κόστους, αλλά άλλοι τρόποι διατηρήθηκαν ή εισήχθησαν πρόσφατα - ψηφοφορία μέσω ταχυδρομείου, υποβοηθούμενη ψηφοφορία και ψηφοφορία στο σπίτι. Σύμφωνα με το Συνταγματικό Δικαστήριο, τα μέτρα αυτά συνάδουν με την αρχή των εύλογων προσαρμογών.[1]

 

Η παρέμβαση της Equinet[2] περιείχε πληροφορίες σχετικά με τα διεθνή πρότυπα και τις τάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά το δικαίωμα ψήφου των ατόμων με αναπηρίες, και σχετικά με τη νομοθεσία και την πρακτική σε εθνικό επίπεδο στα συμβαλλόμενα κράτη.

 

Η Απόφαση:

Στις 26 Οκτωβρίου 2021, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) δημοσίευσε την απόφαση για την υπόθεση Toplak και Mrak κατά Σλοβενίας (προσφυγές αριθ. 34591/19 και 42545/19), σχετικά με το αν η έλλειψη προσβασιμότητας των εκλογικών τμημάτων αντιβαίνει στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

 

Παρόλο που οι προσφεύγοντες προέκυψε ότι αντιμετώπισαν εμπόδια για να ψηφίσουν λόγω της αναπηρίας τους κατά τη διάρκεια ορισμένων εκλογών, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα

ότι δεν υπέστησαν διακρίσεις.

Ο τρόπος με τον οποίο εξέθεσε τη συλλογιστική του παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον:

 

Αρχικά, εισήγαγε τις αρχές που είναι κρίσιμες για την απόφασή του.

Μιλά για την απαγόρευση των διακρίσεων, τον τρόπο με τον οποίο η ΕΣΔΑ πρέπει να ερμηνεύεται σε αρμονία με τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (CRPD), τον τρόπο με τον οποίο το Δικαστήριο πρέπει να λαμβάνει υπόψη οποιαδήποτε αναδυόμενη συναίνεση στα συμβαλλόμενα κράτη ή που ισχύει εξίσου για την πολιτική ζωή των ατόμων με αναπηρίες.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει για το γεγονός, ότι το ΕΔΔΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι εύλογες προσαρμογές ισχύουν εξίσου για την πολιτική ζωή των ατόμων με αναπηρία (παρ. 114). Στην προηγούμενη νομολογία του Δικαστηρίου δεν ήταν εγγυημένη.

Συνολικά, όμως, στο σκεπτικό το Δικαστήριο δεν παραπέμπει στις αρχές, αμφότερα τα μέρη της αποφάσεως φαίνεται να είναι αποκομμένα το ένα από το άλλο και αυτό αφαιρεί κάποια πειστικότητα.

Η επιρροή της Σύμβασης των ΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία δεν είναι απολύτως ορατή στην απόφαση.

Η Σύμβαση των ΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία απαιτεί ρητά από τα συμβαλλόμενα κράτη να εγγυώνται στα άτομα με αναπηρίες την ευκαιρία να απολαμβάνουν πολιτικά δικαιώματα σε ισότιμη βάση με τους άλλους, συμπεριλαμβανομένης της προσβάσιμης διαδικασίας ψηφοφορίας, των εγκαταστάσεων και του υλικού.

Το Δικαστήριο ήταν ικανοποιημένο που το κράτος είχε παράσχει στους προσφεύγοντες τις ράμπες για πρόσβαση στο κτίριο (και δεν σχολίασε την κλίση της ράμπας στο εκλογικό τμήμα του δεύτερου προσφεύγοντος που έπρεπε να περιμένει έξω για τη βοήθεια ενός περαστικού).

Το ΕΔΔΑ άφησε την αξιολόγηση της προσβασιμότητας της υπόλοιπης διαδικασίας ψηφοφορίας στα Κράτη, αναφερόμενο σε περιορισμένους οικονομικούς πόρους.

Φυσικά, η διασφάλιση της πλήρους προσβασιμότητας απαιτεί χρόνο. Εν τω μεταξύ, όμως, τα Κράτη θα πρέπει να παρέχουν στους ψηφοφόρους εύλογες προσαρμογές (βλ. παράγραφο 42 του γενικού σχολίου αριθ. 6 της επιτροπής CRPD).

Είναι κρίμα που το Δικαστήριο δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να αξιολογήσει ποιες εύλογες προσαρμογές ήταν διαθέσιμες στο εκλογικό τμήμα κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος του 2015 (π.χ. διαφορετικά έπιπλα, αλλαγή στη διάταξη των δωματίων) και αντ' αυτού υιοθέτησε την άποψη ότι η επιτόπια βοήθεια θα μπορούσε να θεωρηθεί επαρκής.

Ίσως αυτό να οφείλεται σε ορισμένες πραγματικές ασάφειες που εξακολουθούν να υφίστανται στην υπόθεση ακόμη και μετά την αξιολόγηση του Δικαστηρίου (κυρίως πώς ψήφισαν οι αιτούντες και ποια ήταν τα ακριβή εμπόδια που αντιμετώπισαν).

Ένα άλλο ζήτημα είναι η μυστικότητα της ψηφοφορίας στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2019.

Το Δικαστήριο τόνισε ότι, σύμφωνα με την ΕΣΔΑ, πρέπει να τηρείται το απόρρητο όσον αφορά τη διαδικασία ψηφοφορίας (άρθρο 3 του πρωτοκόλλου αριθ. 1).

Αλλά ο πρώτος προσφεύγων θα έπρεπε να αποκαλύψει την ψήφο του σε έναν βοηθό.

Ο βοηθός ψηφοφορίας είναι υποχρεωμένος να μην αποκαλύψει την ψηφοφορία και, κατά τη γνώμη του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αυτό αποτελεί επαρκή εγγύηση.

Επιπλέον, το Δικαστήριο στηρίχθηκε στην εκτίμηση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Σλοβενίας ότι η μη χρήση μηχανημάτων ψηφοφορίας συνάδει με το Σύνταγμα και τις διεθνείς υποχρεώσεις.

Δυστυχώς, το ΕΔΔΑ δεν υιοθέτησε τη δική του άποψη κατά πόσον η ad hoc παροχή ενός μηχανήματος ψηφοφορίας, για παράδειγμα κατόπιν προηγούμενης ζήτησης, θα συνεπαγόταν δυσανάλογη επιβάρυνση.

Ενώ θα μπορούσαν να είχαν δοθεί εύλογες δικαιολογίες για τη μη παροχή μηχανημάτων ψηφοφορίας ως εύλογων προσαρμογών, για παράδειγμα ότι μπορεί να είναι υπερβολικά επαχθείς για το κράτος ή ότι θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ακόμη περισσότερο τη μυστικότητα της ψηφοφορίας (όσο λιγότερες είναι οι ψήφοι στα μηχανήματα ψηφοφορίας, τόσο περισσότερες πιθανότητες να συνδεθεί η ψήφος με τον ψηφοφόρο), καμία δεν δόθηκε. Και χωρίς σωστή αξιολόγηση απλά δεν γνωρίζουμε.

Ενώ το (τακτικό) επιχείρημα του Δικαστηρίου ότι οι εθνικές αρχές βρίσκονται πιο κοντά στην κατάσταση και είναι σε καλύτερη θέση να εκτιμήσουν αυτές τις περίπλοκες καταστάσεις είναι κατανοητό, είναι επίσης αλήθεια ότι συχνά το ευρύ περιθώριο εκτίμησης που εξασφαλίζεται στα κράτη μέλη μπορεί να φαίνεται υπερβολικό.

 

Αν και υπάρχει μια σαφής τάση να καταστούν τα εκλογικά τμήματα απολύτως προσβάσιμα, ο βαθμός στον οποίο έχει εφαρμοστεί αυτό το καθήκον ποικίλλει μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών.

Ως εκ τούτου, θα μπορούσε να είναι δύσκολο να οριστεί ένα κοινό πρότυπο.

Πρόκειται σαφώς για ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί στο μέλλον, δεδομένης της ανάγκης να διασφαλιστεί η πλήρης προσβασιμότητα στις διαδικασίες ψηφοφορίας για όλα τα άτομα ανεξάρτητα από την αναπηρία τους.

Η επιτροπή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, οι φορείς ισότητας και οι εθνικοί φορείς που παρακολουθούν τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.

Για παράδειγμα, ο τσεχικός φορέας παρακολούθησης εξέδωσε κατάλογο ελέγχου για τους δήμους προκειμένου να επαληθεύσει ότι τα εκλογικά τους τμήματα είναι όσο το δυνατόν πιο προσβάσιμα.

Επίσης, η προσβασιμότητα των ευρωεκλογών θα πρέπει να απασχολεί τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, όπως αναφέρεται ήδη στη στρατηγική για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία 2021-2030.

Επίσης πρέπει να επισημανθούν οι θεσμικές αναφορές στην Απόφαση και μεταξύ άλλων οι εξής:

"...4. Μυστική ψηφοφορία

7. Το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες να ψηφίζουν με μυστική ψηφοφορία θα πρέπει να προστατεύεται, μεταξύ άλλων, με τη «διασφάλιση της ελεύθερης έκφρασης της βούλησης των ατόμων με αναπηρίες ως εκλογέων και, για το σκοπό αυτό, όπου είναι αναγκαίο, κατόπιν αιτήματός τους, που τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν τεχνολογίες βοήθειας και/ή να επικουρούνται στην ψηφοφορία από άτομο της επιλογής τους» υπό συνθήκες που διασφαλίζουν ότι το επιλεγέν πρόσωπο δεν ασκεί αθέμιτη επιρροή».

59. Στο ψήφισμα 2155 (2017), που εγκρίθηκε στις 10 Μαρτίου 2017 και φέρει τον τίτλο «Τα πολιτικά δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία: ένα δημοκρατικό ζήτημα», η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης κάλεσε, μεταξύ άλλων, τα κράτη μέλη:

4.4. όσον αφορά την προσβασιμότητα των εκλογικών τμημάτων, ...:

7.4.1. διασφάλιση της φυσικής προσβασιμότητας των δημόσιων κτιρίων, συμπεριλαμβανομένων των εκλογικών τμημάτων, ... και να διασφαλίσουν ότι τουλάχιστον ένα εκλογικό τμήμα σε κάθε εκλογική περιφέρεια παρέχει πλήρη προσβασιμότητα·

...

7.4.3. να παρέχει ψηφοδέλτια σε προσβάσιμη μορφή και απτικά συστήματα ψηφοφορίας για τυφλούς σε τουλάχιστον ένα εκλογικό τμήμα σε κάθε εκλογική περιφέρεια·

...

7.5. όσον αφορά τη συνδρομή κατά την ψηφοφορία και την εξ αποστάσεως και την εξ αποστάσεως και εναλλακτική ψηφοφορία:

7.5.1. να παρέχει, όταν του ζητείται, βοήθεια κατά την ψηφοφορία μέσω υποστηριζόμενης λήψης αποφάσεων και σεβασμό της ελεύθερης βούλησης του ψηφοφόρου·

...

7.5.4. να συστήσουν κινητές μονάδες ψηφοφορίας και να προτείνουν, όταν είναι δυνατόν, ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα άτομα με αναπηρίες δεν είναι σε θέση να μεταβούν σε εκλογικό τμήμα· ..."

  1. ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΈΝΩΣΗ - ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΕΠΙΤΡΟΠΉ

60. Σχετικές συγκριτικές πληροφορίες σχετικά με την πρόσβαση στην ψηφοφορία στα κράτη μέλη της ΕΕ περιλαμβάνονται στην ενημερωτική έκθεση με τίτλο «Real rights of people with disabilities to vote in european parliament election» (Πραγματικά δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία να ψηφίζουν στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου), την οποία εξέδωσε τον Μάρτιο του 2019 το ειδικευμένο τμήμα «Απασχόληση, κοινωνικές υποθέσεις, ιθαγένεια» της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ). Σύμφωνα με την έκθεση, έντεκα χώρες της ΕΕ εφαρμόζουν τη γενική αρχή ότι όλα τα εκλογικά τμήματα πρέπει να προσαρμοστούν ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία. Ωστόσο, η έκθεση διαπιστώνει ότι αυτή η προσβασιμότητα νοείται μάλλον στενά στην πράξη – μόνο ως έλλειψη φυσικών εμποδίων για τους χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων που φτάνουν σε εκλογικό τμήμα συνοδευόμενοι από άλλα άτομα που θα μπορούσαν, εάν είναι απαραίτητο, να βοηθήσουν στην ώθηση αναπηρικού αμαξιδίου (6.2.3). Έξι χώρες της ΕΕ δεν έχουν θεσπίσει κανόνες για την προσαρμογή των εκλογικών τμημάτων στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία (ό.π.) και κανένα κράτος μέλος της ΕΕ δεν έχει εφαρμόσει ολοκληρωμένες λύσεις (6.2.11). Μερικές από τις πιο συχνές δυσκολίες περιλαμβάνουν: «υπερβολικά μικρούς θαλάμους ψηφοφορίας, μεγάλες δυσκολίες στη χρήση τους από χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων ..., έλλειψη επιλογής [σχετικά με] τον τρόπο συμπλήρωσης του ψηφοδελτίου (καθιστού ή όρθιου), υπερβολικά μικρά τραπέζια για τη συμπλήρωση των ψηφοδελτίων ..., [και] τη θέση της σχισμής στην κάλπη κατά τρόπο που [εμποδίζει] ορισμένους ψηφοφόρους με αναπηρίες να εισάγουν ανεξάρτητα το ψηφοδέλτιό τους» (6.2.13). Όσον αφορά την ψηφοφορία με τη βοήθεια ενός ελεύθερα επιλεγμένου ατόμου, η έκθεση σημειώνει ότι στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ, η βοήθεια αυτή επιτρέπεται, αλλά ότι μόνο σε ορισμένα από αυτά μπορεί να οριστεί ένα μέλος μιας εκλογικής επιτροπής για να αναλάβει το ρόλο του βοηθού. (6.2.6).

61. Όσον αφορά την ψηφοφορία σε εκλογικό τμήμα, η έκθεση διατυπώνει τις ακόλουθες παρατηρήσεις (6.2.18):

«α) Παρά τους ισχύοντες κανόνες, η συντριπτική πλειονότητα των εκλογικών τμημάτων στην ΕΕ δεν είναι πλήρως ή γενικά προσαρμοσμένα στις ανάγκες των ατόμων με διάφορες μορφές αναπηρίας και αυτό δεν μπορεί να διορθωθεί γρήγορα. Ως εκ τούτου, η καλύτερη λύση σε αυτήν την κατάσταση προς το παρόν είναι να επιτραπεί στους ψηφοφόρους με αναπηρίες να αλλάξουν εκλογικά τμήματα, εάν το εκλογικό τμήμα έχει οριστεί σε σχέση με τον τόπο κατοικίας. Η διοικητική διαδικασία που οδηγεί σε μια τέτοια αλλαγή θα πρέπει να είναι απλή και γρήγορη.

β) Όλοι οι εκλογείς με αναπηρία θα πρέπει να είναι ελεύθεροι να επιλέξουν το πρόσωπο που θα τους βοηθήσει κατά τη διάρκεια των εκλογών στο εκλογικό τμήμα. Οι πρόσθετες προϋποθέσεις για τέτοιους βοηθούς σε πολλές χώρες δεν φαίνονται δικαιολογημένες.

...

δ) Είναι υψίστης σημασίας να καταρτιστούν πολύ λεπτομερείς αρχές (με τη μορφή νομικών κανόνων ή οδηγιών για τις τοπικές αρχές και τις εφορευτικές επιτροπές) που θα προσδιορίζουν τις εγκαταστάσεις των εφορευτικών επιτροπών και τον τρόπο οργάνωσης των εργασιών τους. Οι κανόνες αυτοί θα πρέπει να προσδιορίζουν, μεταξύ άλλων, τη δομή των περιοχών στις οποίες οι άνθρωποι μπορούν να μετακινούνται ανεμπόδιστα· το μέγεθος, τη θέση και τις εγκαταστάσεις των εκλογικών θαλάμων· την προσβασιμότητα της κάλπης· καθώς και ρυθμίσεις στάθμευσης και πρόσβασης στο εκλογικό τμήμα».

62. Η έκθεση θεωρεί ότι η ψηφοφορία μέσω κινητής κάλπης αποτελεί αποτελεσματικό τρόπο συμμετοχής των ατόμων με αναπηρία στην ψηφοφορία και επισημαίνει ότι η επιλογή αυτή θα μπορούσε να συνδυαστεί με την επιστολική ψήφο (6.6.8). Επιπλέον, μέχρι να βελτιωθεί η προσβασιμότητα των εκλογικών τμημάτων, προτείνει ως προσωρινή λύση τη λήψη των ψηφοδελτίων και την τοποθέτηση μιας μικρής πρόσθετης κάλπης μπροστά από το εκλογικό τμήμα, ώστε οι ψηφοφόροι να μπορούν να ψηφίσουν εκεί (ό.π.). Η έκθεση επισημαίνει επίσης το γεγονός ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία με τη χρήση σταθερών συσκευών στα εκλογικά τμήματα δεν διευκολύνει ουσιαστικά τη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στις εκλογές. Για να αλλάξει αυτό, δηλώνει απαραίτητο να θεσπιστούν τεχνικές ρυθμίσεις που θα επιτρέπουν στα άτομα με διάφορες αναπηρίες να χειρίζονται τις εν λόγω συσκευές ανεξάρτητα και να διασφαλίζουν πραγματική ιδιωτικότητα και μυστικότητα για τους ψηφοφόρους (6.8.4).

  1. ΟΡΓΑΝΙΣΜΌΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΆΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΏΠΗ, ΓΡΑΦΕΊΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΏΝ ΘΕΣΜΏΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΊΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΆΤΩΝ (ΟΑΣΕ/ODIHR)

63. Το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπίστωσε στην τελική έκθεση της αποστολής αξιολόγησης εκλογών του 2011 για τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές στη Σλοβενία, η οποία δημοσιεύθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2012, ότι, μολονότι η σλοβενική νομοθεσία προέβλεπε μέτρα που θα καθιστούσαν δυνατή τη συμμετοχή των ψηφοφόρων με αναπηρία, η πρόσβαση στα εκλογικά τμήματα εξακολουθούσε να αποτελεί πρόβλημα. Όσον αφορά το απόρρητο της διαδικασίας ψηφοφορίας, το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ODIHR) σημείωσε ότι οι ψήφοι που δόθηκαν με τη χρήση μηχανημάτων ψηφοφορίας είχαν διαφορετική μορφή από άλλα ψηφοδέλτια και ήταν συχνά χαμηλοί σε αριθμό, θέτοντας έτσι δυνητικά σε κίνδυνο τη μυστικότητα της ψηφοφορίας. Στην τελική έκθεση της αποστολής αξιολόγησης εκλογών σχετικά με τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν το 2018 στη Σλοβενία, η οποία δημοσιεύθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2018, το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σημείωσε ότι είχε επιτευχθεί σχεδόν πλήρης συμμόρφωση όσον αφορά τη φυσική προσβασιμότητα των εκλογικών τμημάτων για τους ψηφοφόρους με αναπηρία. Πρότεινε επίσης ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία θα μπορούσε να παράσχει μια βιώσιμη εναλλακτική μέθοδο που θα επέτρεπε στους ψηφοφόρους με αναπηρίες να ασκούν τα δικαιώματα ψήφου τους χωρίς βοήθεια..."

[1] Φρανκ Τόπλακ και Ίζτοκ Μάρακ κατά Σλοβενίας, 34591/19 και 42545/19

[2] Διατίθεται στη διεύθυνση: https://equineteurope.org/wp-content/uploads/2020/07/FINAL -TPI-28-07-2020.pdf

 

Top

Learn more about company types:

Company formation more options